αλακάτιον

(I)

ἀλακάτιον, το (Α)

μικρή ηλακάτη, μικρή ρόκα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποκορ. τής λ. ἀλακάτα*].

————————

(II)

το (Βυζ.)

βυζαντινή ονομασία για τις πολεμικές άμαξες, που διέθεταν μηχανισμούς για την εκτόξευση λίθων ή τόξων.